شاید الان دارید فکر میکنید این متنی که دارم میخونم رو واقعاً یک انسان نوشته، یا یه هوش مصنوعی مثل ChatGPT؟ بیشتر اوقات، با یه نگاه ساده میتونید بفهمید. کلمات سطحی و بیمعنی، جملات بیش از حد عالی و بینقص، یا نبود اون حس واقعی انسانی. همه اینها نشونههایی هستن که بدون هیچ ابزاری میتونید متنهای AI رو تشخیص بدید.
تشخیص متن نوشته شده توسط هوش مصنوعی
ابزارهای زیادی هستن که ادعا میکنن AI رو در نوشتهها تشخیص میدن، اما هیچکدومشون کامل نیستن. ما اینجا میخوایم در مورد حدسهای هوشمندانهای حرف بزنیم که ویرایشگرها هر روز در کارشون استفاده میکنن. چیزهایی مثل قوانین گرامر و علائم نگارشی، ساختار پاراگرافها، وضوح ایدهها، جریان منطقی، و اون حس انسانی که فقط آدمها میتونن اضافه کنن.
حتی پیشرفتهترین مدلهای AI هم، اگر نوشتهتون از قوانین عادی دور بشه، لو میره. نکته جالب اینه که حتی یه نویسنده تازهکار هم از اشتباهاتی که چتباتهایی مثل ChatGPT، Gemini، Copilot یا Perplexity هر بار مرتکب میشن، دوری میکنه.
در ادامه، یه لیست کوتاه از نشونههای کلیدی رو براتون میگیم که میتونید با اونا اصالت هر متنی رو چک کنید.
جملات کلیشهای و فرمول ها
تا حالا پستهای اینستاگرام یا مقالههایی دیدید که حس میکردید یه جورایی رباتی به نظر میرسن؟ این فقط حس ششمتون نیست. مدلهای زبانی بزرگ (LLMها) معمولاً به یه میانگین آماری برمیگردن و موضوع رو توصیف میکنن، که نتیجهش جملاتی پر از اصطلاحات فنی میشه بدون هیچ عمقی یا ظرافتی، انگار از روی یه الگو کپی شدن.
باتهای AI عاشق نثر رسمی و بیش از حد صیقلی هستن؛ برعکس آدمها، نمیدونن کی باید دست بکشن! حتی اگر چند بار پرامپت بدید تا این کلمات کلیشهای رو حذف کنه، لحن خنثی و بیروحش میتونه لو بده که AI در کار بوده. ما آدمها لحنمون رو بسته به احساسات و موقعیت تغییر میدیم، اما Gemini مثلاً همیشه پاسخهای ساختاریافته و برنامهریزیشده میده.
فقدان صدای واقعی انسانی
این یکی از بزرگترین نشونههاست. صدای انسانی مثل روح نوشتهست. چه مقاله فنی بنویسید، چه کامنت بذارید یا نقد بنویسید بر اساس تجربههای شخصیتون، لحن نوشتاریتون منحصر به خودتونه. اگر نوشتههای یه نویسنده رو بخونید، الگوهای خاصش رو سریع میگیرید.
هوش مصنوعی ها کلی اطلاعات بلعیدن، اما هنوز نمیتونن یه سبک واقعی و خاص بسازن. مثلاً به Gemini Pro گفتم افسانه “لاکپشت و خرگوش” رو بازنویسی کنه، اما خرگوش ببره و به خاطر یه نکته فنی ببازه. نتیجه؟ پر از اصطلاحات ریاضی شد و اصلاً زمینه انسانی رو نگرفت!
صدای انسانی پر از تعصبات شخصی، احساسات، کلمات محاورهای، عامیانه و عبارات عجیب غریبه. اما AI صدایی بیروح و تکراری میده که هر چی پیش میره، خستهکنندهتر میشه. تُنش معمولاً مثبت، تبلیغاتی یا خنثیست و حس مصنوعی میده.
AI میتونه احساسات رو تقلید کنه یا از زندگی افراد مشهور بکشه بیرون، اما همیشه سطحی میمونه انگار میانگینی از همه چیز، بدون عمق واقعی تجربیات انسانی.
مشکلات گرامری و ساختاری
AI گرامر یا دستور زبان عالی رو میسازه، که یکی از دلایلی هست که میشه ازش استفاده کرد. اما گاهی زیادهروی میکنه و متن بیش از حد جلا میخوره. آدمها معمولاً این اشتباهات رو نمیکنن.
کلمات ingدار بیش از حد: مثل fostering، promoting یا habit-building. هوش مصنوعی عاشقشونه چون در متنهای علمی زیاده. مشکلی نداره، اما اگر تراکمش غیرعادی باشه، مشکوکه.
دش های (—) زیاد و بیربط: خیلیها دیگه ازشون استفاده نمیکنن چون AI محبوبشون کرده.
شکست در جریان داستان: انسانها انتقال بین پاراگرافها رو نرم نگه میدارن. AI گاهی ناگهانی میپره و منطق رو به هم میریزه.
عبارات انتقالی بیش از حد: کلماتی مثل “علاوه بر این”، “به علاوه” یا “علاوه بر آن”. انسانها هم استفاده میکنن، اما AI زیادهروی میکنه و خوانایی رو کم میکنه.
پاراگرافهای بیش از حد منظم: همهشون طول برابر دارن، متقارن به نظر میرسن و از مقدمه به نتیجه میرسن، اما بدنهشون بیروحه.
آیا همیشه میشه مطمئن بود که AI نوشته؟
سؤال اصلی اینه: همیشه میتونید ۱۰۰% بگید AI بوده؟ نه همیشه. بعضی پرامپتهای هوشمند ChatGPT نتایج طبیعیتری میدن. این یه منطقه خاکستریه.
برای اینکه نوشته تون به عنوان AI تشخیص داده نشه، خودتون ویرایش کنید و این نشونهها رو پاک کنید. بعضیها از خدمات “humanized AI writing services یا انسانیسازی متن هوش مصنوعی” استفاده میکنن تا عیبهاش رو برطرف کنن، اما ممکنه کار نکنه و بعداً لو برید. بهتره کلاً از AI دوری کنید یا حداقل شفاف باشید.
بیشتر بخوانید:
چگونه از هوش مصنوعی گراک (Grok) در X (توییتر) استفاده کنیم؟
نحوه استفاده از هوش مصنوعی بینگ برای ساخت تصویر
هوش مصنوعی Claude چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟
