پروتکل DHCP چیست؟
پروتکل DHCP مخفف شده Dynamic Host Configuration Protocol است که به هر سیستمی در شبکه که نیاز به آدرس IP داشته باشد…
برای استفاده از اینترنت و حضور در شبکه برای هر سیستم و دستگاهی باید هر دستگاه به صورت جداگانه و منحصربه فرد آدرس IP صحیح و منحصربه فردی که در شبکه معتبر است را داشته باشد. برای اختصاص دادن IP به هر سیستم به دو روش میتوان عمل کرد
- روش اول IP و دیگر تنطیمات به صورت دستی و به اصطلاح Static تنظیم شود که در شبکههای کوچک گرچه کاری زمانبر ولی انجامپذیر است از این رو که هیچ دو سیستمی در یک شبکه نباید دارای آدرس آی پی یکسان باشند.
- روش دوم تنظیم IP به صورت اتوماتیک و به اصطلاح Dynamic است که برای استفاده از این روش باید از پروتکلی در شبکه به نام DHCP بهره برد، که امکان واگذاری آدرس IP منحصر به فرد را به دستگاههای داخل یک شبکه به صورت داینامیک امکانپذیر میسازد.
پروتکل DHCP مخفف شده Dynamic Host Configuration Protocol است که به هر سیستمی در شبکه که نیاز به آدرس IP داشته و بستهای را به DHCP ارسال نماید IP تخصیص مینماید. پس از دریافت درخواست توسط DHCP در یک بازه زمانی مشخص که از قبل تایین شده سرویس DHCP اقدام به واگذاری IP به دستگاه درخواست کننده مینماید، که در اصطلاح به دستگاه درخواستکننده آدرس آی پی از سرور DHCP، کلاینت گفته میشود. سرور DHCP میتواند یک دستگاه مستقل و مجزا بوده و یا دستگاهی مثل یک مودم خانگی باشد، بزرگی و مجزا بودن و دیگر مشخصات سرور DHCP همگی وابسته به بزرگی شبکهای است که قرار است سرور DHCP در آن کار کند در واقع تعداد دستگاههای درون یک شبکه بزرگی شبکه را ساخته و بزرگی شبکه ارتباط مستقیمی با بزرگی سرور DHCP دارد.
سرور DHCP علاوه بر اینکه به سیستمهای درون شبکه آدرس IP را اختصاص میدهد، میتواند DNS، Default Getway و چندین آدرس دیگر در شبکه را به سیستمهای درون شبکه اختصاص دهد در واقع مدیریت پیکربندی و تنظیمات یک شبکه بر عهده پروتکل DHCP بوده و هدفDHCP خدمترسانی به مدیر شبکه بجهت تشخیص تعداد سیستم موجود درشبکه و تخصیص IP منحصربه فرد به هر سیستمی که در شبکه موجود و یا به تازگی وارد شبکه شده است، میباشد. اگر DHCP در شبکه موجود نباشد تداخل IP ما بین سیستمها به وجود آمده و مانع از اتصال سیستمها در شبکه میگردد، اگرچه در شبکههای کوچک میتوان از روش آدرس آی پی دستی استفاده نمود ولی با این کار علاوه بر زمانبر بودن تخصیص اولیه IP امکان تشخیص و تصحیح خطا در شبکه نیز به دشواری انجام خواهد گرفت.