آموزش الگوریتم و الگوریتم نویسی (قسمت سوم)

خب بعد از یه وقفه وارد سومین قسمت آموزش الگوریتم و الگوریتم نویسی می شیم دوستان دنبال کننده ی بایت گیت تمامی این مطالب اختصاصی بوده و با زحمات زیاد تایپ می شوند لطفا در صورت کپی کردن حتما منبع رو ذکر کنید.

بیشتر از این منتظرتون نمیزارم بریم سراغ قسمت جدید 🙂

 

زیرالگوریتم

در الگوریتمهای نوشته شده تا کنون، بعضی اعمال مانند خواندن یک آرایه دوبعدی و یا چاپ آن مرتبا مورد استفاده قرار می گرفتند.

این قبیل الگوریتمها را می توان یکبار نوشت و چندین بار مورد استفاده قرار داد، که به آنها زیرالگوریتم گفته می شود.

درحقیقت زیرالگوریتم یک قطعه الگوریتم کمکی است که داده هایی را بعنوان ورودی از الگوریتم اصلی دریافت و پس از انجام پردازش برروی آنها، داده یا داده هایی را بعنوان خروجی باز می گرداند. هر زیرالگوریتم دارای یک نام است که الگوریتم اصلی می تواند آن را توسط نامش فراخوانی نماید.

زیرالگوریتم دارای مزایای متعدی است که اهم آنها عبارتند از :

جلوگیری از تکرار الگوریتمهایی که مرتبا مورد استفاده قرار می گیرند.

ساده شدن عیب یابی و اشکالزدایی الگوریتم

بالا رفتن خوانایی برنامه

امکان تقسیم کار به چند بخش و  واگذاری آن به افراد مختلف

هر الگوریتم می تواند برای تبادل اطلاعات با زیرالگوریتم، تعدادی از متغیرهای خود را به زیرالگوریتم ارسال کند و یا داده هایی را از آن دریافت کند. متغیرهایی را که برای تبادل اطلاعات بین الگوریتم و زیرالگوریتم بکار می روند را پارامتر می گوییم. بنابراین پارامترها می توانند ورودی (به زیرالگوریتم) یا خروجی (از زیرالگوریتم) باشند. هر زیرالگوریتم می تواند هر تعداد پارامتر ورودی یا خروجی داشته باشد و یا می تواند اصلا پارامتر نداشته باشد.

 

نحوه استفاده از زیرالگوریتم

استفاده از یک زیرالگوریتم دارای دو مرحله است :

تعریف زیرالگوریتم: برای تعریف زیرالگوریتم ابتدا نام آن و سپس در داخل پرانتز لیست پارامترهای آن را مشخص می نماییم. پس از آن نیز دستورات تشکیل دهنده زیرالگوریتم را می نویسیم. لازم به ذکر است که زیرالگوریتم حتما باید دارای دستور برگشت باشد. این دستور باعث می شود که کنترل اجرا به الگوریتم اصلی بازگردد.

فراخوانی زبرالگوریتم: پس از تعریف یک زیرالگوریتم، می توان آن را از هر نقطه ای از الگوریتم اصلی فراخوانی کرد. فراخوانی شامل نام زیرالگوریتم و سپس در داخل پرانتز لیست پارامترهای ارسالی و دریافتی به زیرالگوریتم می باشد.

 

انواع زیرالگوریتم

زیرالگوریتمها به سه دسته اصلی تقسیم می گردند :

زیرالگوریتمهایی که مقدار خروجی ندارند.

زیرالگوریتمهایی که یک مقدار خروجی دارند. معمولا در این قبیل زیرالگوریتمها، بجای اینکه از یک پارامتر خروجی استفاده شود، نام خود زیرالگوریتم نماینده مقدار بازگشتی است. اینکار در ریاضیات معمولی نیز رایج است. مثلا وقتی از عبارت a = 2 × sin(30) استفاده می کنیم، خود نام تابع یعنی sin(30) جایگزین مقدار حاصل یعنی ۲/۱ شده است.

زیر الگوریتمهایی که چندین مقدار باز می گردانند. این زیر الگوریتمها از پارامترهای خروجی برای بازگرداندن مقادیر استفاده می کنند. البته برای بازگرداندن یک مقدار نیز می توان از پارامترها استفاده کرد ولی اینکار متداول نیست.