چه از Windows، macOS یا Linux استفاده می کنید، احتمالاً اصطلاحات درایو (drive)، دیسک (disk)، پارتیشن (partition)، volume، volume drives و image را شنیده اید. دانستن تفاوت های بین این اصطلاحات مهم است.
Disk و Drive
عبارات دیسک و درایو می توانند برخی از گیج کننده ترین اصطلاحات برای یک کاربر معمولی باشند. این مورد می تواند تا حدی ناشی از قدیمی بودن نامگذاری های اصطلاحات ذخیره سازی کامپیوتر باشد.
دیسک به یک بشقاب مغناطیسی فیزیکی اطلاق می شود، مانند آنچه در هارد دیسک معمولی یافت می شود. دیسک یک ماده فیزیکی است که تمام داده های شما را ذخیره می کند.
درایو مجموعه ای از قطعات مکانیکی است که برای خواندن یا نوشتن داده ها از دیسک یا روی دیسک استفاده می شود. به طور سنتی و در گذشته، دیسک ها در درایوهایی واقع در کامپیوتر قرار می گرفتند. به عنوان مثال، فلاپی دیسک ها برای دسترسی، به درایوهای فلاپی دیسک نیاز دارند. حتی هارد دیسک‌ها و هارد درایوهای قدیمی‌تر بر خلاف امروز، از نظر فیزیکی از هم جدا بودند.
با گذشت زمان، دیسک‌ها و درایوها به اندازه‌ای کوچک شدند که در یک واحد ادغام شوند، در نتیجه درایوهای هارد دیسک (HDD) که اکثر ما با آنها آشنا هستیم، ایجاد شد.
بهترین درایوهای حالت جامد (SSD) امروزی اصلاً درایو فیزیکی ندارند، اما همچنان درایو نامیده می‌شوند، زیرا این اصطلاح توانسته همچنان باقی بماند. حتی بهترین هارد درایوهای اکسترنال را از نظر فنی باید هارد دیسک اکسترنال نامید، زیرا عملکرد دستگاه را با دقت بیشتری مشخص می کند.
Partition و Volume
در حالی که دیسک ها و درایوها موجودیت های فیزیکی هستند (به معنای دقیق)، پارتیشن ها و Volumeها مکان های منطقی (logical) روی یک دیسک هستند. برخی از ویژگی های خاص، به خصوص در ویندوز، وجود دارد که در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
پارتیشن بخشی از یک دیسک با اندازه خاص است. این به معنای واقعی کلمه فقط یک “پارتیشن یا قسمتی” از فضای ذخیره سازی موجود شما است. اگرچه یک پارتیشن توسط ویندوز قابل شناسایی است، اما به این معنی نیست که هنوز می توانید به آن دسترسی داشته باشید. یک پارتیشن لزوماً یک سیستم فایل (file system) ندارد یا نیازی به فرمت کردن ندارد.
یک volume پارتیشنی است که فرمت شده است و دارای یک سیستم فایل و یک حرف درایو است. volume قسمت لاجیکال دیسک است که می توانید در فایل اکسپلورر خود ببینید و به آن دسترسی داشته باشید. هر زمان که HDD، SSD، درایو خارجی یا درایو فلش را وصل می کنید، volume را مشاهده می کنید. گاهی اوقات به volumeها به عنوان volume drives یا disk volumes نیز گفته می شود، اگرچه این امر نادر است.
هنگامی که آن ها را به FAT32، exFAT یا NTFS فرمت می کنید، ویندوز حروف درایو را به volumeها اختصاص می دهد ، مانند درایو “C” یا “D”. این موضوع را پیچیده تر می کند، زیرا هیچ چیز فیزیکی در اینجا وجود ندارد. از نظر فنی، ویندوز باید به این موارد به عنوان volume مراجعه کند و نه درایو. اما، همانطور که قبلا بیان کردیم نامگذاری ها در قدیم مانده اند و تغییری نکرده اند.
دیسک شما می تواند چندین پارتیشن و volume داشته باشد و می توانید با استفاده از ابزارهای مدیریت پارتیشن دیسک یا مدیریت دیسک در ویندوز اندازه آن ها را تغییر دهید.
Virtual Disk و Virtual Partition
اگر از ماشین های مجازی برای نصب ویندوز در لینوکس استفاده کرده اید، ممکن است با اصطلاح virtual disk آشنا باشید.
دیسک مجازی فضای ذخیره سازی است که توسط یک ماشین مجازی استفاده می شود. بر خلاف یک دیسک فیزیکی، یک دیسک مجازی فقط یک فایل در کامپیوتر شما است که برای ذخیره تمام اطلاعات مورد نیاز برای اجرای یک ماشین مجازی استفاده می شود. ماشین مجازی به این دیسک مجازی دسترسی پیدا می کند و از آن استفاده می کند همانطور که یک کامپیوتر فیزیکی از یک دیسک فیزیکی استفاده می کند.
پارتیشن مجازی ترکیبی از دو یا چند پارتیشن است که کامپیوتر می تواند به آن ها دسترسی داشته باشد، مشابه یک پارتیشن منفرد. پارتیشن‌های مجازی از نظر فیزیکی روی یک دیسک مرتبط نیستند. آنها از نظر لاجیکال مرتبط هستند و مانند یک پارتیشن واقعی ظاهر می شوند. لینوکس اغلب از پارتیشن های یک یا حتی چند دیسک برای ایجاد پارتیشن های مجازی استفاده می کند.
Image
Image به نسخه‌ای از یک پارتیشن یا دیسک اشاره دارد که به صورت کامل ذخیره شده است اما هیچ سخت افزار فیزیکی مرتبط با آن ها وجود ندارند. آنها کپی هایی از یک یا چند دیسک هستند که حاوی تک تک بیت های ذخیره شده در دیسک های ضبط شده می باشند.
می توانید Image از هر volume ایجاد کنید و آن را در هر دستگاه ذخیره سازی دیگری ذخیره کنید. ویندوز از Image برای پشتیبان‌گیری از سیستم (به نام System Images) استفاده می‌کند که می‌تواند برای بازگرداندن کامپیوتر شما به حالت کار قبلی در صورت خرابی سیستم عامل استفاده شود.
یک Image باید قبل از دسترسی به آن نصب یا اجرا شود، درست مانند volume. برای خواندن محتوای یک Image باید از ابزار خاصی استفاده کنید.
دیسک‌ها و درایوها فضاهای ذخیره‌سازی فیزیکی هستند که اکنون اغلب در یک موجودیت واحد مانند HDD ترکیب می‌شوند، در حالی که پارتیشن‌ها و volumeها جداساز لاجیکال یک دیسک هستند که می‌تواند داده‌ها را ذخیره کند و کاربر به آن ها دسترسی داشته باشد. Image هم شامل نسخه ای از داده ها و اطلاعات یک دیسک یا یک پارتیشن است که معمولاً به صورت یک فایل ISO یا IMG ارائه می‌شود. Image معمولاً برای پشتیبان گیری، بازیابی یا نصب سیستم عامل استفاده می‌شوند. این مفاهیم امکان بهینه‌سازی مصرف فضا، مدیریت دقیق داده‌ها، و ایجاد نسخه‌های پشتیبان را برای حفاظت و ایمنی داده‌ها و سیستم‌ها فراهم می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
چگونه بفهمیم هارد SSD است یا HDD؟
حل مشکل ۱۰۰% DISK در ویندوز
نحوه تبدیل FAT32 به NTFS بدون از دست دادن اطلاعات در ویندوز
